Welke stekelhuidigen zijn er?

Stekelhuidigen zijn dieren die bij een afdeling in het dierenrijk horen. Ze leven in de zee leven en we kunnen ze in drie groepen verdelen; zee-egels, zeesterren en zeekomkommers. Deze drie hoofdgroepen lijken op het eerste oog misschien niet zo op elkaar toch horen ze bij elkaar.

Lees verder

Hoe planten stekelhuidigen zich voort?

Eicellen en sperma worden gewoonlijk vrij in het water geloosd, waar dan de bevruchting plaatsvindt. Planktontisch levende larven zijn een vast kenmerk in de levenscyclus van de stekelhuidigen, hoewel enkele soorten hun jongen in gespecialiseerde broedkamers bij zich dragen. Welke kenmerken hebben zeekomkommers? Zeekomkommers (Holothuroidea) vormen een klasse van ongewervelde dieren die behoren tot de stekelhuidigen. De meeste soorten hebben een langwerpig en worstvormig lichaam dat zowel aan de voor- als achterzijde stomp eindigt. Er zijn ook vormen met een sliertige of een bolle lichaamsvorm.

Waar vind je zeesterren?

Verspreiding en habitat van zeesterren

De gewone zeester is de meest algemene zeester in de Noordzee, deltawateren en Waddenzee. Je kunt ze vaak op mosselbanken en in de poeltjes op strekdammen en zeedijken vinden, waar groepjes mosselen zitten. Ze leven vanaf de waterlijn tot op 650 meter diepte. Welke Dierenrijken zijn er? dierenrijkwelkezijn

Deze zijn in 5 groepen verdeeld:

• Vissen (pisces)
• Amfibieën (amphibia)
• Reptielen (reptilia)
• Vogels (aves)
• Zoogdieren (mammalia)

Hoe groeit een zeester?

Zeesterren hebben een enorm herstellend vermogen, waardoor een verloren arm weer aan kan groeien. Op de wond van de afgestoten arm vormt zich weefsel waaruit een nieuwe armpunt vormt. Deze arm groeit weer uit tot de oorspronkelijke grootte. Bovendien, hoe eet je een zee-egel? Zee-egelkuit wordt meestal rauw gegeten, maar kan ook gekookt worden. Het heeft een intense, romige (umami) zilte smaak die nog het meest aan zeewier doet denken. Een zee-egel is niet makkelijk om te openen. Snij met een mes of knip met een schaar onderaan in de opening.

Bij de zeekomkommer staat vooral klein spul op het menu. Het liefst eet hij algen of heel klein zeeleven, maar ook voor afval trekt hij zijn neus niet op. Met zijn tentakels, een soort doorontwikkelde buisvoetjes, werkt hij zijn voedsel naar binnen. Men kan zich ook afvragen: hoe ontstaat een zeester? De larven doorlopen verschillende ontwikkelingsstadia voordat ze veranderen in een kleine zeester. Bij zeesterren kunnen verloren of beschadigde delen van het lichaam regenereren. De meeste soorten zijn roofdieren; sommige soorten kunnen in korte tijd veel tweekleppigen verorberen.

Ze bewegen zich heel traag voort, waarbij ze een soort schijnvoetjes gebruiken. Dat zijn kleine tentakeltjes. Sommige zeekomkommers bewegen zich op een andere manier voort. Zij haken met kleine ankertjes in zeegrassen waarna ze zich vooruit trekken.