Wat voor geluid maakt een wandelende tak?

Ratelend mannetje

Het mannetje heeft korte, gekromde vleugels. Door ze razendsnel tegen elkaar te wrijven, produceert scheirei een ratelgeluid, waarschijnlijk om roofdieren af te schrikken. Het is de eerste keer dat dit gedrag bij deze familie van wandelende takken wordt waargenomen.

Lees verder

Wat eten en drinken wandelende takken?

De meeste wandelende takken eten braambladeren als hoofdvoedsel. Deze zijn vaak makkelijk te vinden, in de winter ook. Er zijn heel veel verschillende soorten braamplanten, maar de meest voorkomende is de wilde braam. Kunnen wandelende takken poepen? Bekijk ze goed van dichtbij, want ze kunnen ook veel op poep lijken. Je kan de bolletjes van dichtbij goed herkennen doordat er aan één uiteinde altijd een klein uitsteeksel zit. De eitjes hebben dus een soort vorm van een handgranaat. Het hangt van de soort wandelende tak af hoeveel eitjes ze leggen.

Kunnen wandelende takken elkaar opeten?

Wandelende takken die last hebben van overbevolking eten elkaar op en zo onstaat er kannibalisme. Indische wandelende takken zijn voor 99,9% vrouwelijk en planten zich zonder mannetje voort. Een mannetje is te herkennen aan zijn afwijkende uiterlijk (kleiner, slank en bruin). Mannetjes zijn dus zelden te vinden. Men kan zich ook afvragen: hoe verzorg je een wandelende bladeren? Jonge wandelende blaadjes moeten erg vochtig gehouden worden, het is aan te raden het verblijf vaak te sproeien en ook vaak even schoon te maken. Zoals bij alle soorten wandelende takken, heeft dit soort een verblijf nodig die minstens 3x de lengte van het dier hoog is, en minstens 2x de lengte van het dier breed.

Daarvan, hoe geef je wandelende takken drinken?

Wandelende takken halen hun drinken uit de blaadjes die ze eten en drinken soms ook de waterdruppeltjes die je op de wand van het hok en de blaadjes spuit. Als jouw wandelende takken direct heel fantatiek gaan drinken iedere keer dat je met water sproeit, kan je misschien beter wat vaker sproeien. Dit in overweging nemend, hoe zien wandelende takken eruit? Meestal is de Indische wandelende tak groen, bruin kan echter ook vaak voorkomen. De maximale lengte van een volwassen dier is ongeveer 10 cm en deze soort heeft, anders dan vele andere soorten, ook een schrikkleur. Het bovenste deel van de binnenzijde van de voorpoten is bij volwassen exemplaren felrood gekleurd.

Wie ze actief wil zien, moet er 's nachts even uit; dan lopen ze wat heen en weer en knagen aan hun bladeren. Soms, ook overdag, kunnen ze elegant heen en weer wiebelen. Naar verluidt is dat om de suggestie te wekken dat ze een takje zijn dat in de wind heen en weer wiegt. En nog een vraag, wat moet je doen met eitjes van een wandelende tak? Als je zelf eitjes hebt van wandelende takken en je wilt dat ze uitkomen, dan kan je ze het beste bewaren op keukenpapier, een watje of vermiculiet. Je moet dit vochtig houden door om de 2 of 3 dagen met water te sproeien.

Blad op pootjes

Nauw verwant aan de wandelende takken zijn de wandelende bladeren. Deze groep insecten komt alleen in Zuidoost-Azië voor. Wandelende bladeren herken je aan hun zeer afgeplatte, meestal bladgroene lijfjes die compleet met nerven en bruine randjes aan oude boombladeren doen denken.