Hoe verzorg je een wandelende bladeren?

Jonge wandelende blaadjes moeten erg vochtig gehouden worden, het is aan te raden het verblijf vaak te sproeien en ook vaak even schoon te maken. Zoals bij alle soorten wandelende takken, heeft dit soort een verblijf nodig die minstens 3x de lengte van het dier hoog is, en minstens 2x de lengte van het dier breed.

Lees verder

Mensen vragen ook: hoe herken je een mannetjes wandelende tak?

Over het algemeen hebben mannetjes vaak langere bredere voelsprieten en zijn vaak iets smaller of kleiner qua postuur. Elk soort heeft specifieke kenmerken om de geslachte van elkaar te onderscheiden, daarom kan je het beste kijken bij de soorten om te zien waar de verschillen zitten. Hoeveel wandelende takken in een bak? Over het algemeen geldt dus: de hoogte van je bak moet 3x zo groot zijn als de lengte van de volwassen tak. Daarbij moeten je beestjes voldoende ruimte hebben om te bewegen, verschuilen en eten. Het hangt er ook vanaf hoeveel takken je er in wilt zetten, ze moeten elkaar natuurlijk niet in de weg lopen.

Kan een wandelende tak alleen?

Sommige soorten wandelende takken moeten alleen gehouden worden. Dan gaat het o.a. om de Anisomorpha of de Pseudophasma of andere soorten die een sterk bijtend zuur uitscheiden of doornige poten hebben. Andere kan je wel samen houden met enkele soortgenoten of zelfs met andere soorten. Dienovereenkomstig, hoe geef je wandelende takken drinken? Wandelende takken halen hun drinken uit de blaadjes die ze eten en drinken soms ook de waterdruppeltjes die je op de wand van het hok en de blaadjes spuit. Als jouw wandelende takken direct heel fantatiek gaan drinken iedere keer dat je met water sproeit, kan je misschien beter wat vaker sproeien.

Wat eten en drinken wandelende takken?

De meeste wandelende takken eten braambladeren als hoofdvoedsel. Deze zijn vaak makkelijk te vinden, in de winter ook. Er zijn heel veel verschillende soorten braamplanten, maar de meest voorkomende is de wilde braam. Waar vind je wandelende takken in Nederland? Een verrassende ontdekking: Nederland huisvest een populatie Gallische wandelende takken. De bijzondere diertjes (Clonopsis gallica) zijn voor het eerst gevonden in ons land. Normaal gesproken komen ze alleen ten zuiden van Parijs voor. Dat meldde EIS Kenniscentrum vandaag aan Nature Today.

Ratelend mannetje

Het mannetje heeft korte, gekromde vleugels. Door ze razendsnel tegen elkaar te wrijven, produceert scheirei een ratelgeluid, waarschijnlijk om roofdieren af te schrikken. Het is de eerste keer dat dit gedrag bij deze familie van wandelende takken wordt waargenomen. Trouwens, waarom wiebelt een wandelende tak? Wie ze actief wil zien, moet er 's nachts even uit; dan lopen ze wat heen en weer en knagen aan hun bladeren. Soms, ook overdag, kunnen ze elegant heen en weer wiebelen. Naar verluidt is dat om de suggestie te wekken dat ze een takje zijn dat in de wind heen en weer wiegt.

Dagelijks eenmaal het terrarium en de voedselplanten sproeien zodat de luchtvochtigheid stijgt is voor de meeste soorten geen overbodige luxe. Dit extra vocht hebben de takken nodig om goed te vervellen (let op: ook tevéél vocht kan een vervelling doen mislukken!), maar ook omdat ze anders te snel uitdrogen.