Hoe weet je of baby goed hecht?

'Gehechtheid' is een affectieve band tussen een baby en zijn verzorgers, waardoor hij zich veilig voelt. Een baby weet dat zijn verzorgers er zijn voor hem en dat hij op hen kan vertrouwen. Een baby heeft een veilige gehechtheid nodig om de wereld te kunnen ontdekken en zelfstandig te worden.

Lees verder

Hoe bevorder je hechting?

Knuffelen, praten tegen je kindje, je kindje dicht tegen je aanhouden, zodat ze je geur zullen ruiken; het zijn allemaal dingen waardoor de hechting op gang komt. Je kindje zal al deze dingen herkennen en hierop reageren door bijvoorbeeld heerlijk in slaap te vallen tegen je borst. Wat heeft een baby nodig liefde? Het enige dat een baby écht nodig heeft: liefde en aandacht. Het inzicht dat liefde, warmte en geborgenheid het allerbelangrijkst is voor baby's en kinderen, is een modern inzicht. Volgens Sigmund Freud (1856- 1939) had een zuigeling slechts voeding nodig en vormde die behoefte de basis voor de moeder-kindrelatie.

Hoe weet ik of mijn kind veilig gehecht is?

Kenmerken van veilig gehechte kinderen zijn onder andere: vrolijkheid, spontaniteit, het aangaan van vriendschappen, kunnen omgaan met teleurstelling (veerkracht) en het hebben van innerlijke rust. Ook hebben ze meer zelfvertrouwen dan onveilig gehechte kinderen en ze voelen dat ze de moeite waard zijn. Daarvan, hoe veilig hechten? Je baby gaat jouw stem en die van je partner herkennen en kan gaan reageren op aanrakingen. Door tijdens de zwangerschap contact met je kind te maken, laat je hem voelen dat hij welkom is. Dat is de basis voor een veilige hechting.

Hoe weet je of je baby blij is?

Als hij zich niet lekker voelt, kromt hij zijn lijfje en trekt hij zijn beentjes op. Als hij blij is, kruipt hij ook in elkaar, maar dan van plezier. Je kunt plezier ook merken aan het gezicht en het geluid dat je baby maakt. Als hij ontspannen is, is zijn lichaam recht en zijn de handjes open. Hoe ontstaat een Gehechtheidsrelatie? Voor het ontstaan van een veilige gehechtheidsrelatie kunnen we drie basale 'voorwaarden' benoemen: sensitief reageren op het jonge kind, continuïteit in de aanwezigheid van de gehechtheidspersoon, en het vermogen van de ouder om te 'mentaliseren'. We bespreken deze voorwaarden hieronder in kort bestek.

Gedragskenmerken van kinderen met een hechtingsstoornis: Er is geen fundamenteel vertrouwen; geen bodem in het bestaan. Het kind voelt zich afgewezen, te kort gedaan en niet begrepen. Het kind zelf wijst vaak de moeder het meest af. Dienovereenkomstig, hoe kan je hechtingsproblemen voorkomen? Om hechtingsproblemen te voorkomen kunnen jonge ouders effectief opvoedgedrag leren.

1. Hebben ze een baby, dan kun je vooral aandacht schenken aan sensitief opvoedgedrag.
2. Preventieve interventies zijn vooral effectief als zij starten als het kind ouder is dan zes maanden en als ze gebruikmaken van videofeedback.

Hechtingsproblemen kunnen ontstaan bij kinderen die een traumatische ervaring hebben gehad. Daarnaast hebben sommige kinderen een hoger risico, bijvoorbeeld adoptiekinderen, pleegkinderen, kinderen met een lichamelijke stoornis, huilbaby's of kinderen die lang in het ziekenhuis hebben gelegen.