Waarom krijg je bij de apotheek vaak een merkloos medicijn?

De zorgverzekeraar of apotheker kiest meestal voor een merkloos medicijn, omdat het goedkoper is dan het merkmedicijn. Het kan ook dat u een ander merkloos medicijn krijgt omdat het nog goedkoper is dan het merkloze medicijn dat u eerst kreeg.

Lees verder

Kunnen vitaminen een wisselwerkingen met andere medicijnen geven?

Van de meeste multivitaminepreparaten zijn er geen belangrijke wisselwerkingen met andere medicijnen bekend. Enkele multivitaminepreparaten bevatten vitamine K (fytomenadion). Controleer in de bijsluiter van het product of het vitamine K bevat. Welke middelen kunnen een wisselwerking met medicijnen geven? Pijnstillers met diverse middelen

Pijnstillers die u zonder recept kunt kopen, kunnen een wisselwerking hebben met medicijnen die uw arts u voorgeschrijft. Voorbeelden van deze pijnstillers zijn ibuprofen (Advil, Brufen, Nurofen), naproxen (Aleve) en diclofenac (Voltaren).

Bovendien, kunnen deze medicijnen samen?

Twijfel je of een medicijn wel samengaat met de medicijnen die je al gebruikt? Dan kun je het beste contact opnemen met de arts die je het medicijn heeft voorgeschreven of met de apotheek waar je het medicijn hebt gekregen. Je apotheker kan controleren of je medicijnen gebruikt die effect op elkaar kunnen hebben. Wat is cumulatie van een geneesmiddel? Wanneer een middel wordt ingenomen voordat de vorige dosis voldoende is afgebroken, kan er ophoping (cumulatie) plaatsvinden (zie paragraaf 1.7). Sommige groepen patiënten reageren anders op geneesmiddelen (zie paragraaf 1.8). Een nieuw geneesmiddel mag pas gebruikt worden als het is beoordeeld en geregistreerd.

Hoe ontstaat medicijnvergiftiging?

Een medicijnvergiftiging of medicijnintoxicatie is een vergiftiging die optreedt wanneer de patiënt een dusdanige dosis van een medicijn heeft gekregen of genomen, dat er ernstige bijwerkingen ontstaan. Dit kan opzettelijk gebeuren, door een fout of ongeval, of door andere oorzaken. Bovendien, wat is het principe van stapeling van een medicijn? Chronische vergiftiging

Middelen met een lange werkingsduur (1 dag of langer) kunnen in het lichaam "stapelen", en op termijn problemen veroorzaken welke langzaam ontstaan en soms lastig te herkennen zijn. Algemene verschijnselen zijn moeheid, misselijkheid en duizeligheid, hartkloppingen en diarree.

Inmiddels zijn NOAC's de eerste keus bij atriumfibrilleren en bij de behandeling/preventie van diepveneuze trombose en longembolie. Bij atriumfibrilleren blijkt er zelfs een mortaliteitsvoordeel ten opzichte van vitamine-K-antagonisten (VKA's). Alle NOAC's halveren de kans op een intracraniële bloeding. Dit in overweging nemend, welke nieuwe antistollingsmiddelen worden steeds meer voorgeschreven? Sinds een aantal jaren zijn nieuwe antistollingsmiddelen beschikbaar. Het betreft de middelen dabigatran (Pradaxa®), rivaroxaban (Xarelto®), apixaban (Eliquis®) en edoxaban (Lixiana®). Deze werden in het begin NOACs (new oral anticoagulants) genoemd omdat het nieuwe middelen betrof.

Sinds enkele jaren zijn er 4 nieuwe bloedverdunners beschikbaar, die we de DOAC's noemen (directe orale anticoagulantia): dabigatran, rivaroxaban, apixaban en edoxaban. Deze middelen remmen allemaal slechts 1 stollingsfactor.