Hoe is de naamgeving van bloemen en planten ontstaan?

* Linnaeus (1707-1778) ordent de planten naar het aantal en de bouw van meeldraden en stampers. Hieruit ontstaat de binaire nomenclatuur die wij nog steeds gebruiken. Hij schrijft in 1753 het boek species plantarum. 18e eeuw: de evolutieleer gaat een rol spelen.

Lees verder

Mensen vragen ook: wat betekent soortaanduiding?

Een soortaanduiding of soortsepitheton is het tweede deel in de wetenschappelijke naam van organismes, zoals bacteriën, algen, schimmels, dieren of planten. Het eerste deel is de naam van het geslacht waartoe de soort wordt gerekend en wordt geslachtsnaam genoemd. Men kan zich ook afvragen: hoe zijn de namen opgebouwd? De Zweedse professor Carl Linnaeus heeft drie eeuwen geleden de basis gelegd voor de huidige naamgeving met dubbele namen. Hij gaf elke plant en, iets later elk dier die hij kon vinden in de natuur, in boeken of die hij opgestuurd kreeg een dubbele naam: de naam van het geslacht (genus) en een specifieke naam.

Hoe schrijf je Latijnse namen?

Dier-, plant- en fruitnamen zijn soortnamen en krijgen in de regel geen hoofdletter. Het maakt daarbij niet uit of het gaat om de naam van een familie (eenhoevigen, leliefamilie), een geslacht (paard, tulp) of een soort (ezel, bostulp). Wat dit betreft, hoe wordt de kleurstof van planten genoemd? of chlorofyl, de groene kleurstof van planten aanwezig in bladgroenkorrels (➝ plastiden). Noodzakelijk voor assimilatie. Het bevat vier verschillende kleurstoffen: chlorofyl a en chlorofyl b (beide groen), caroteen (oranje) en xanthofyl (geel).