Hoe explodeert een ster?

Doordat steeds zwaardere elementen verbrand worden, loopt de temperatuur in de kern hoog op. Hierbij wordt de koolstof verbruikt voor de productie van verschillende elementen, zoals ijzeratomen in de kern. Deze kernreacties verbruiken meer energie dan ze voortbrengen. Ten gevolge hiervan zal de ster exploderen.

Lees verder

Dienovereenkomstig, wat is de levensloop van een zware ster?

Als de wolk zwaar genoeg is, gaat hij samentrekken en wordt de dichtheid steeds groter. Over de loop van miljoenen jaren wordt er dan een ster gevormd. Afhankelijk van de grootte van de nevel ontstaat er een zware of een lichte ster. Er zijn verschillende fases in de levensloop van lichte sterren. Dienovereenkomstig, wat is de levenscyclus van een ster? De evolutie van een ster begint als een deel van een moleculaire wolk zich samentrekt. Er ontstaat een protoster en vervolgens een jong stellair object. Een ster als de zon wordt dan eerst een T Tauri-ster, en 'beweegt' zich in een Hertzsprung-Russelldiagram in enkele miljoenen jaren naar de hoofdreeks.

Dus, kan een ster verdwijnen?

Het is onmogelijk om een ster van geboorte tot einde te volgen, daarvoor is het mensen leven veel te kort. Dit proces kan soms wel een paar honderdduizend jaar duren voordat het warmte gaat uitstralen. Zo'n wolk kan wel miljarden kilometers groot worden, en wordt ook wel een nevel genoemd. Hoe komt het dat sterren schitteren? Als een lichtstraal door die trillende lucht gaat, wordt het licht ietwat gebroken. Het resultaat is een fonkelende ster. Het licht van een ster die laag boven de horizon staat, moet een langere weg door de dampkring afleggen. Daarom zullen die sterren meer flikkeren.

Men kan zich ook afvragen: kan een ster ontploffen?

Aan het einde van het leven van zo'n ster volgt een supernova. Oftewel een enorme explosie, die zelfs vanaf de aarde met het blote oog waarneembaar kan zijn. Het staat vast dat Betelgeuze gaat ontploffen. Je kunt ook vragen hoe ziet het eruit als een ster ontploft? Na een supernova kan van de ster een zogenaamde neutronenster overblijven: een klein, superzwaar lichaam, of als de massa daar groot genoeg voor was, een zwart gat, een lichaam zo zwaar en dicht dat zelfs licht niet kan ontsnappen aan zijn zwaartekracht.

Een implosie is een ontploffing naar binnen toe, dus het omgekeerde van een explosie. Bij een implosie van de kern komen geweldige hoeveelheden energie vrij. Daardoor vindt in de buitenlagen van de ster eveneens een hevige uitbarsting plaats. De buitenlagen van de ster worden de ruimte ingeslingerd. Dienovereenkomstig, wat is de vorm van een ster? Een ster is een bolvormig hemellichaam bestaande uit lichtgevend plasma met daarin voornamelijk (ongeveer 72% van de massa) waterstof en daarnaast ongeveer 26% helium. In sterren is de druk en temperatuur van de inwendige gasconcentratie zo hoog dat er kernfusiereacties plaatsvinden.

Inleiding. Bruine dwergen worden op dezelfde wijze gevormd als een ster, dat wil zeggen door contractie van een wolk waterstofgas. Bij een bruine dwerg is de massa van het samentrekkende gas echter onvoldoende om fusie van protonen op gang te brengen.